Արտակ ԿԻՐԱԿՈՍՅԱՆ
Քաղաքացիական հասարակության ինստիտուտի տնօրեն և «Համերաշխություն» հիմնադրամի տնօրենի պաշտոնակատար
Երևան
Հայաստանում տեղի ունեցած «Թավշյա հեղափոխությունից» անցել է երկուս ու կես տարի։ Գոյություն ունեցող համակարգի բարեփոխման փոխարեն՝ Հայաստանի նոր իշխանություններն ընթացել են կառավարման բարելավման, ավելի արդյունավետ վարչարարության և իշխանության հետագա ամրապնդման ուղիով։ Դեռ հարց է, թե որքանով է դա նրանց հաջողվում, բայց, ընդհանուր առմամբ, այս միտումը նոր չէ։ …>>>
Դավիթ ՍՏԵՓԱՆՅԱՆ
Լրագրող
Երևան
Հայաստանում «Թավշյա» հեղափոխությունից համարյա երկուս ու կես տարի անց դարձյալ հարկ է արձանագրել փոփոխությունների բացակայությունը հայաստանյան քաղաքականության արտաքին ուղեգծերում։ Առաջին հերթին դա վերաբերում է Ռուսաստանի հետ ռազմավարական հարաբերությունները բովանդակեցնելուն։ Բացի դրանից՝ հենց Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների նախահեղափոխական մակարդակի պահպանումը և Հայաստանի մասնակցությունը ՀԱՊԿ-ին ու ԵԱՏՄ-ին պայմանավորում են համատեղ Արևմուտքի՝ ԵՄ երկրների և, հատկապես, ԱՄՆ հետ հարաբերություններում դրական տեղաշարժի բացակայությունը։ Իրերի նման դրությունն ունի ինչպես օբյեկտիվ, այնպես էլ սուբյեկտիվ պատճառներ։ Եվ, վերջապես, ամենագլխավորը՝ Հայաստանն առաջվա պես համառորեն չի կամենում ստանձնել որևէ նոր աշխարհաքաղաքական դեր։ Պատճառների մասին՝ ստորև։ …>>>
Սուրեն ԴԵՀԵՐՅԱՆ
«Լրագրողներ հանուն ապագայի» ՀԿ նախագահ
Երևան
Ազգային ժողովի փոխխոսնակ Ալեն Սիմոնյանը հանդես է եկել օրենսդրական նախաձեռնությամբ, որով առաջարկում է վիրավորանքի և զրպարտության դրամական փոխհատուցման ներկայիս շեմը բարձրացնել 5 անգամ։
Նախագծի հեղինակը համոզված է, որ վիրավորանքի և զրպարտանքի արդյունքում նյութական վնասի հատուցման համար նախատեսված չափը բարձրացնելով մինչև 5 միլիոն դրամ՝ վիրավորանքի դեպքում, և մինչև 10 միլիոն դրամ՝ զրպարտության դեպքում, տուժված անձանց համար կապահովվեն «լրացուցիչ երաշխիքներ արժանապատվությունը կամ գործարար համբավը ոչ միայն ֆիզիկական անձի, այլև զանգվածային լրատվական միջոցների կեղծ կամ վիրավորական ոտնձգություններից պաշտպանելու համար»: …>>>
Աննա ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ
Վերլուծաբան
Երևան
Տարիներ առաջ, երբ Հայաստանը նոր էր դարձել Եվրասիական տնտեսական միության անդամ, և մասնագիտական հանրույթում քննարկումների տեղիք էր տվել Հայաստանի կարգավիճակը Եվրոպական Միության հետ հարաբերություններում, ակադեմիական հոդվածներիցս մեկում առաջ քաշեցի Արմենիզացիայի հայեցակարգը ՝ ակնկալիքով, որ այն հետագայում կարող է դառնալ մոդել ոչ միայն Հայաստանի, այլ նաև համանման պայմաններում հայտնված շատ այլ երկրների համար: …>>>
Մկրտիչ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆ
Լրագրող
Երևան
Ֆուտբոլի Հայաստանի ազգային հավաքականը երկարատև ընդմիջումից հետո վերջապես Ազգերի լիգայի շրջանակում անցկացրեց պաշտոնական հանդիպումներ։ Վերջին անգամ հավաքականը մրցասպարեզ էր դուրս եկել Եվրո- 2020-ի ընտրական փուլում և խայտառակ պարտություն կրել Իտալիայից՝ 9-1 հաշվով։ Դրանից հետո հայկական ֆուտբոլում «փոթորիկ» սկսվեց։ …>>>
Առաջին անգամ ավելի քան քառորդ դարի ընթացքում Սպիտակ տանը ԱՄՆ նախագահը կհյուրընկալի ստորագրման պատմական արարողություն իսրայելական և արաբական կողմերի միջև: Սպիտակ տունն իրադարձությունն անվանել է «պատմական բեկում» մի տարածաշրջանում, որը վաղուց հայտնի է իր անզիջում հակամարտություններով: Չնայած, առաջին հայացքից, իրադարձությունը սկիզբ կդնի շրջադարձային համաձայնագրերի, որոնք վերջ կդնեն Իսրայելի, հարևան Եգիպտոսի և Հորդանանի միջև տասնամյակների հակամարտություններին և խաղաղության սկիզբը կդառնան Պաղեստինի միջև, իրականությունն այլ է: Արաբական Միացյալ Էմիրությունները դիվանագիտական հարաբերություններ կհաստատի Իսրայելի՝ ԱՄՆ այն դաշնակցի հետ, որի հետ նախկինում երբևէ հակամարտություն չի եղել` այսպիսով պաշտոնականացնելով արդեն տարիներ առաջ հաստատված կապերը: Համաձայնագիրը Իրանի դեմ ոչ պաշտոնական դաշինք է հաստատում և կարող է ԱՄԷ-ի համար ԱՄՆ-ից առաջնակարգ զինամթերք ձեռք բերելու ճանապարհ հարթել. մինչդեռ առավել վիճելի իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունը շարունակում է մնալ անլուծելի: Այս հանգամանքը հետ չի պահել նախագահ Դոնալդ Թրամփին ԱՄԷ-ի հետ նախորդ ամսում հայտարարված գործարքը որակելու որպես «նախկինում աներևակայելի տարածաշրջանային վերափոխում»: …>>>
Սերգեյ Մարկեդոնովը՝ վերջին ինը տարիների ընթացքում հանրապետությունում ստեղծված ամենածավալուն ճգնաժամի մասին 
«Կոմերսանտ»
Հարավային Օսիայում տեղի ունեցած վերջին իրադարձությունների մասին շատ չեն գրում։ Դրանք չեն պարունակում այդ տարածաշրջանի համար բնորոշ «մեծ աշխարհաքաղաքականությունը»։ Չկա ձևաչափ, որն ի դեմս համատեղ Արևմուտքի Ռուսաստանի սահմանների ուղղությամբ առաջխաղացում նախաձեռներ, իսկ Մոսկվան զսպեր ՆԱՏՕ-ի ծավալապաշտությունը հետխորհրդային հանրապետությունների հաշվին։ Սակայն կովկասյան դինամիկան հնարավոր չէ անընդհատ պայմանավորել 2008 թ․ «թեժ օգոստոսի» իրադարձություններով։ 12 տարի առաջ Ռուսաստանի ճանաչում ստացած Հարավային Օսիայում և Աբխազիայում կա սեփական՝ Կրեմլի հետ կապ չունեցող ներքաղաքական օրակարգ, որը հաճախ պատշաճ ուշադրության չի արժանանում և զոհաբերվում է «լայն միջազգային համատեքստերին»։ …>>>
Ընդդիմության առաջնորդ Ալեքսեյ Նավալնին ողջ է մնացել թունավորումից հետո: Բայց նրա դեմ մահափորձը շատ բան է պատմում այն մասին, թե ինչի է վերածվել Ռուսաստանը: …>>>
