Չնայած Ռուսաստանում կայունացել է նոր կորոնավիրուսային համավարակով հիվանդացածների քանակը, և դրանից մեծապես տուժած Մոսկվան երկուշաբթի (հունիսի 1-ին.- խմբ.) նույնիսկ թուլացրել է իր մեկուսացման ռեժիմը, համավարակն, այնուամենայնիվ, բացահայտեց առողջապահական համակարգի խնդիրները, որոնց ռուսները բախվել էին տարիներ շարունակ:
Նույնիսկ մինչ համավարակի սկիզբը, ռուսների միայն 37%-ն էր գոհ իրենց տարածաշրջաններում որակյալ բժշկական ծառայությունների առկայությունից: Այս միտումը չի փոխվել վերջին հինգ տարվա ընթացքում և մոտավորապես համապատասխանում է 2014 թ. (38% բավարարված) ցուցանիշներին:
Թեպետ Ուկրաինան չունի նույնքան հսկայական թվով covid-19-ի վարակման դեպքեր, այս երկիրը շարունակում է դժվարություններ ունենալ կորոնավիրուսի համավարակի դեմ պայքարում: Ուկրաինացիների միայն 34% -ն է գոհ իրենց տարածաշրջանում բժշկական օգնության մատչելիությունից: Փաստորեն, Ուկրաինայի և Ռուսաստանի առողջապահական համակարգի վարկանիշն այս առումով ամենացածրն է Եվրասիայի հետխորհրդային պետությունների շարքում: Ինչպես վերջերս ասաց Ուկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկին՝ երկրի առողջապահական համակարգը «կոմայից մեկ քայլ է պակաս »:
Ռուսաստանում և Ուկրաինայում այդ մռայլ գնահատականները վերաբերում են նաև սույն երկրներում բժշկական սարքավորումների վերաբերյալ մարդկանց կարծիքներին: 2018 թվականին Wellcome Global Monitor-ի ուսումնասիրության համաձայն՝ ռուսների կեսից մի փոքր ավելին (54%) և ուկրաինացիների գրեթե նույն քանակն են (55%) վստահում իրենց երկրների հիվանդանոցներին և բժշկական կենտրոններին: Այս վարկանիշներն անհամեմատ ցածր են ամբողջ աշխարհում առողջապահական համակարգի նկատմամբ մարդկանց վերաբերմունքից, ինչը գրեթե հասնում է 76%-ի:
Առողջապահության համակարգի նկատմամբ գոհունակության տարբեր մակարդակներ նախկին Խորհրդային Միության երկրներում
Ուկրաինացիների և ռուսների շրջանում բավարարվածության ցածր մակարդակը զարմանալի է նույնիսկ տարածաշրջանի (ԱՊՀ) համար, որտեղ առողջապահական համակարգի որակի բավարարվածության մակարդակը համաշխարհային միջինից ցածր է: Այս շրջանի բնակիչների կեսից ավելին (45%) գոհ է իրենց առողջապահական համակարգի առկայությունից, մինչդեռ գլոբալ մակարդակը կազմում է 65%:
Այս տարածաշրջանում գոհունակության ամենացածր մակարդակ ունեցող երկրները (Հայաստան, Ռուսաստան և Ուկրաինա) տոկոսային հարաբերակցությամբ ավելի քիչ են ծախսում առողջապահական ոլորտի վրա, քան համաշխարհային միջինը: Այսպիսով, օրինակ, 2014-ին Հայաստանում առողջապահության համակարգին առնչվող ծախսերը կազմում են կառավարության բյուջեի ընդամենը 7% -ը, իսկ գլոբալ միջին ցուցանիշը 11.8% է (Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության տվյալներով): Ուկրաինան և Ռուսաստանը մոտ են միջինին, բայց, այնուամենայնիվ, նրանց կառավարությունների առողջապահության ծախսերը չեն հասնում համաշխարհային միջինին:
Իշխանության նկատմամբ վստահության նվազումը խնդրահարույց է այս տարածաշրջանի երկրների համար
Բացի բժշկական հաստատությունների ներկայիս վիճակի նկատմամբ վերաբերմունքից, այս տարածաշրջանի բնակիչների վերաբերմունքը և վստահության մակարդակը բավականին ցածր է այդ երկրների առողջապահական պետական ??մարմինների կողմից ստացված բժշկական խորհրդատվությունների և խորհուրդների նկատմամբ: Մինչ աշխարհում, ընդհանուր առմամբ, մարդկանց երեք քառորդը (76%) մեծ վստահություն ունի կամ պարզապես վստահում է հանրային առողջապահության մարմինների առաջարկություններին, հետխորհրդային Եվրասիայում այդ ցուցանիշը իջնում ??է մինչև 60%: Վստահության մակարդակը տատանվում է այս տարածաշրջանի տարբեր մասերում ` Ուզբեկստանի գրեթե լիակատար վստահությունից (97%) մինչև մեկ երրորդը (33%) Ուկրաինայի բնակիչների շրջանում:
Անկախ այն բանից, թե արդյոք պատվաստանյութ կամ այլ դեղեր կհայտնաբերվեն, այս տարածաշրջանի մարդկանց ընկալումներում նման միջոցների հանդեպ մեծ թերահավատություն կա:
Այս տարածաշրջանի տասը մարդկանցից գրեթե վեցը խորապես համոզված են կամ պարզապես համոզված են, որ պատվաստանյութերը արդյունավետ են, մինչդեռ աշխարհում այդ ցուցանիշը կազմում է 84%: Որոշ երկրներում, այդ թվում՝ Մոլդովայում, բնակիչների կեսից ավելին կարծում է, որ պատվաստանյութերը արդյունավետ բուժման տարբերակ են:
Հետևանքներ
Քանի որ, մասնագետների կարծիքով, կորոնավիրուսի դեմ պատվաստանյութը կհայտնվի մի քանի ամիսների կամ նույնիսկ տարիների ընթացքում, այդ դեպքում առողջապահական համակարգերը տեսանելի ապագայում կլինեն մշտական ճնշումների ներքո: Չնայած, որ Ռուսաստանում որոշ միտումներ կարելի է համարել դրական, վարակների ցնցող քանակը կարող է խնդիր դառնալ արդեն ծանրաբեռնված առողջապահական համակարգի համար: Հաշվի առնելով այս տարածաշրջանի մռայլ տեսլականը, հնացած բժշկական սարքավորումները և միջոցները, մատակարարման կառույցները ստիպված կլինեն աշխատել մինչև իրենց հնարավորությունների սահմանը, քանի որ այս երկրների կառավարությունները կփորձեն ստիպել իրենց թերակատարված համակարգերին` հաղթահարելու կորոնավիրուսային ճգնաժամի հետևանքով առաջացած մարտահրավերները:
Հատուկ «Անալիտիկոնի» համար անգլերենից թարգմանեց Աննա Բարսեղյանը
Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև ընթացող Ղարաբաղյան հակամարտության շրջանակներում Ռուսաստանի դերը և ռուս խաղաղապահ առաքելության լիակատար ձախողումը Սոսի Թաթիկյանի հոդվածի հիմնական...
Ինչո՞ւ է Գերմանիան ակտիվացել Հարավային Կովկասում, մասնավորապես, հայ-ադրբեջանական գործընթացում, ի՞նչ հեռանկարներ ունի հայ-գերմանական պաշտպանական համագործակցությունը և ինչպե՞ս Գերմանիան կարող է...
Սոցիալ-տնտեսական խնդիրներից զատ, Լեռնային Ղարաբաղից տեղահանված անձինք բախվում են իրավական տարաբնույթ խնդիրների։ Նրանց մի մասը որպես լուծում տեսնում է իրենց...