Մայիսի 14-ին ընդառաջ, երբ Թուրքիայի տասնյակ միլիոնավոր քաղաքացիներ պետք է որոշեն իրենց երկրի ապագան, քաղաքական գլխավոր բևեռներն արդեն ձևավորվել են։ Դա Էրդողանի կառավարող կուսակցությունն է, որը երկու տասնամյակների իր քաղաքական ուղեգիծն արժանի է համարում ևս մի քանի տասնամյակ շարունակվելու, իսկ նրան սատարող մամուլն էլ գրում է նոր՝ հետաթաթյուրքյան Թուրքիայի մասին։ Մյուս բևեռը միավորված ընդդիմությունն է՝ նորացված քեմալական կուսակցության ու նրա առաջնորդ Քեմալ Քըլըչըդարօղլուի գլխավորությամբ։ Ընդդիմությունը ներառում է մի շարք տարաբնույթ կուսակցություններ, այդ թվում՝ ազգայնական, ինչպես նաև մայրաքաղաք Անկարայի ու երկրի գլխավոր մեգապոլիսի՝ Ստամբուլի քաղաքապետներին։ Երկու բևեռներն էլ հանդես են գալիս իրարամերժ հայեցակարգերով ու արտահայտում են թուրքական հանրության միանգամայն տարբեր շերտերի իղձերը։
Ի՞նչ կփոխվի Թուրքիայում ընտրությունների արդյունքում, և ինչպե՞ս դա կանդրադառնա Հայաստանի հետ հարաբերությունների, ընդհանրապես՝ թուրքական քաղաքականության վրա, մասնավորապես՝ Հարավային Կովկասում, հատկապես հաշվի առնելով ռուսաստանյան գործոնի նշանակության անխուսափելի փոփոխությունը։ Բնականաբար, սա մի հարց է, որը շատ է հուզում հայ հանրության քաղաքականապես ակտիվ հատվածին։
Ներկայումս փոքրիկ քայլերով առաջ է մղվում Հայաստանի ու Թուրքիայի միջև միջպետական հարաբերությունների բնականոնացման գործընթացը, ձեռքբերված պայմանավորվածություններ կատարման ակնկալիք կա, իսկ սահմանն էլ կարող է բացվել երրորդ երկրների քաղաքացիների ու դիվանագիտական անձնագիր ունեցողների համար, այսինքն՝ սահմանափակ ռեժիմով։ Հայ և թուրք հանրությունների միջև հորիզոնական կապերն ընդլայնվում են, երկուստեք ավելանում է մասնավոր այցերի թիվը։ Միևնույն ժամանակ, հանրությունների փոխադարձ ընկալումներում շարունակում են մնալ բազմաթիվ կարծրատիպեր, պատմական վախեր ու կասկածներ, և այս առումով մենք դեռևս դրանց հաղթահարման ուղու սկզբում ենք։
Ի՞նչ է իրենից ներկայացնում նախընտրական Թուրքիան, իրադարձությունների զարգացման ո՞ր տարբերակներն են առավել հավանական և, ըստ այդմ էլ, ի՞նչ պետք է սպասել Հայաստանում՝ այս մասին կարող եք կարդալ մեր հերթական թողարկման բացառիկ հոդվածներում ու արտատպություններում։
«Անալիտիկոն»-ի խմբագրություն