Արցախի ԱԺ «Արդարություն» խմբակցության պատգամավոր Մետաքսե Հակոբյանը կոչ է անում այսօր հավաքվել Ստեփանակերտի կենտրոնական հրապարակում և պահանջել նախագահ Արայիկ Հարությունյանի հրաժարականը:
ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, 22 հունիսի, ԱՐՑԱԽՊՐԵՍ։ Եվ միանգամից առաջանում են հարցեր:
–Ավելի վաղ տիկին Հակոբյանը խոսում էր դատախազությունում սահմանադրական կարգի տապալման հատկանիշով հարուցված քրեական գործի մասին, որի շրջանակներում նախագահ Հարությունյանը հարցաքննվել է: Ինչու՞ չսպասել քրեական գործի ավարտին:
-Արցախում գործում է ռազմական դրության ռեժիմ: Այդ դեպքում Սահմանադրությունը չի նախատեսում ընտրական գործընթացներ: Իսկ նախագահի հրաժարականից հետո պետք է անցկացվեն ոչ միայն նախագահի, այլև ԱԺ արտահերթ ընտրություններ: Ինչու՞ տիկին Հակոբյանը չի նախաձեռնում իրավական գործընթաց՝ ԱԺ որոշմամբ չեղյալ հայտարարելու ռազմական դրությունը, որպեսզի արտահերթ ընտրությունների օրինական հիմք ունենանք:
–Ներկա պայմաններում կա՞ երաշխիք, որ նախագահի և ԱԺ արտահերթ ընտրությունների հնարավորություն կունենանք: Ավելին չեմ մանրամասնում:
-Ո՞վ կամ ովքե՞ր են(խոսքը քաղաքական ուժերի մասին է) պատրաստ՝ ստանձնելու դժվար պատասխանատվություն: Ինչու՞ նրանք հանդես չեն գալիս իրավիճակի իրենց գնահատականով և չեն ներկայացնում անելիքների ճանապարհային քարտեզ: Երկրում արմատական փոփոխության հարցը անձերի փոխատեղություն չէ, այլ՝ նոր ճանապարհի ընտրություն, և հանրությունը պետք է այսօրևեթ տեղյակ լինի, թե ինչի դիմաց ինչ պետք է վճարի:
Երեկ ես մի փոքր տեսանյութ դիտեցի՝ հրապարակի ակցիայից: Խոսք կար, որ Արցախը չի կարող շնորհավորել Նիկոլ Փաշինյանի հաղթանակը, և Արայիկ Հարությունյանը ժողովրդի կողմից լիազորված չէր ուղերձ հղել նրան: Արտահերթ ընտրություններում ՔՊ կուսակցությունը ստացել է 600 հազարից ավելի քվե: Դա Հայաստանի քաղաքացու ընտրությունն է, որ հարգել են աշխարհի առաջատար երկրները, մեր հարևան Վրաստանը, Իրանը, Եվրամիությունը: Արցախի նախագահը չէր կարող չհարգել Հայաստանի ժողովրդի ընտրությունը: Հայաստան-Արցախ հարաբերությունները վեր են քաղաքական կոնյունկտուրայից, անձնական համակրանքից և հակակրանքից: Այնպես որ, դա ոչ թե շնորհավորանք, այլ Հայաստան-Արցախ հարաբերությունների ճանապարհային քարտեզ է՝ ենթատեքստային հղումներով, որտեղ առանցքայինը բոլոր քաղաքական ուժերի համախոհության և միասնաբար Հայրենիքի առջև կանգնած մարտահրավերները դիմագրավելու հորդորն է:
Եվ, վերջապես. Փաշինյանի դեմ չի կարելի պայքարել փաշինյանականությամբ՝ փողոցի կամ հրապարակի ուժով իրավա-քաղաքական գործընթացներ պարտադրել: Մենք նման անպատասխանատու կեցվածքի համար չափազանց թանկ ենք վճարել և այն Արցախում կրկնելու իրավունք պարզապես չունենք:
Հ.Գ. Հայաստանի երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը հունիսի 20-ի քվեարկության արդյունքները կվիճարկի Սահմանադրական դատարանում: Այս ողջունելի կեցվածքը պետք է ուղեցույց լինի նրա արցախյան համակիրների համար: Ամեն ինչ պետք է հանգուցալուծվի իրավական դաշտում, սահմանադրական կարգավորումների հիման վրա:
