Հայաստանի, Ադրբեջանի և Ռուսաստանի առաջնորդների՝ Սոչիում հոկտեմբերի 31-ին կայացած հանդիպումը, որը Մոսկվայի համար «սկզբունքի հարց» էր դարձել գոյություն չունեցող «վաշինգտոնյան պլանը» «ձախողելու» համար, այդպես էլ առանձնակի ոչ մի փոփոխություն չմտցրեց Երևանի ու Բաքվի միջև բանակցային գործընթացում։
Դրան նախորդած ժամանակահատվածը բնորոշվում էր Ռուսաստանի ակնհայտ անհանգստությամբ՝ դրա սկանդալային դրսևորումներով. մի շարք հայտնի ռուսաստանցիներ՝ Զատուլինը, Միհրանյանն ու Սիմոնյանը, պերսոնա նոն գրատա հայտարարվեցին մեզ մոտ, Հայաստանի քաղաքական ղեկավարության ու անձամբ վարչապետի հասցեին հնչեցին սպառնալից հայտարարություններ՝ «Սադաթի ճակատագրին» արժանանալու հեռանկարի տեսքով, համեմված իբր «եղբայրական Հայաստանի վրա Արևմուտքի ճնշման» մասին Մարիա Զախարովայի «ողբերգերով» ու այն «հակահայկական պլանի» ծիսական «քարկոծմամբ», որն իբր մոգոնել է Վաշինգտոնը, և ի լրումն այդ ամենի՝ Հայաստանում և Արցախում ազդեցության տարբեր խմբերի կողմից հնչած պահանջներ՝ «վաշինգտոնյան պլանի փոխարեն ընտրել ռուսաստանյանը»։ Ընդսմին, ոչ ոք այդպես էլ չհարցրեց, թե իսկ ի՞նչ է առաջարկում Ռուսաստանը։
Ռուսաստանն առաջարկել է Լեռնային Ղարաբաղի հարցը «թողնել հետագա սերունդների լուծմանը», ու ի՞նչ։ Ու ոչինչ. Հայաստանն «այո» ասաց, բայց բավական էր Ադրբեջանը չհամաձայնվի, որպեսզի ի ցույց դրվի ամպագոռգոռ «ռուսաստանյան պլանի» սին լինելը։ Մոսկվային սա առանձնապես չհուզեց, քանի որ առանց Մոսկվայի հարցի լուծում չթույլատրելն էր գլխավորը։ Այդ հարցը Մոսկվան կարող է կարճաժամկետ հեռանկարում լուծված համարել։ Երևանն էլ առանձնակի հիմքեր չունի դժգոհ լինելու համար, քանի որ շրջանցվել են նաև ամենատոքսիկ կետերը։ Հարկավ, Բաքուն էլ կարող է մտածել, որ մոտ ապագայի համար անհանգստանալու հիմքեր չկան։ Մինչդեռ Սոչիի նախօրեին Մոսկվայի հավակնություններն ու Սոչիի արդյունքները շատ ուժեղ կոնտրաստ են, և ակնհայտորեն Մոսկվայի օգտին չեն։ Ասել է թե՝ «Սոչիի խոչընդոտը» հաղթահարած գործընթացը շարունակվելու է ռուսաստանյան գործոնի ակնհայտ թուլացման համապատկերում, ընդ որում՝ շարունակվելու է առանց առանձնակի փոփոխությունների։
Տարածաշրջանում կատարվածի մանրամասները՝ մեր նոր թողարկման հեղինակային հոդվածներում ու արտատպություններում։
«Անալիտիկոն»-ի խմբագրություն